- seyqəl
- ə. 1) sığal; 2) cilalayıcı alət
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
seyqəldar — ə. və f. cilalanmış, cilalı; 2) cila verən; cilalayan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
birçək — is. 1. Qulaqların üstündən çıxan saçın qövs şəkilli hissəsi (qadınlarda). Qaşın qabağında seyqəlli birçək; Sayə salmış üzə şölə mübarək. M. P. V.. 2. Ümumiyyətlə saç. <Səfər> birçəklərini qotaz daramazdı, papiros çəkməzdi, aşurada başını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sığal — is. <ər. seyqəl> 1. Bir şeyin üzərinə əlini yavaş yavaş gəzdirmək və ya ona xəfif xəfif toxundurmaqla öz sevgisini, nəvazişini göstərmə. Sığal çəkmək məc. – oxşamaq, tumarlamaq, sığallamaq. Meh sığal çəkən zaman aqronomun telinə; Bir ovuc… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti